Erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen uit Nederland naar Duitsland

Een beslissing van een nederlandse rechter kan niet zonder meer ten uitvoer worden gelegd in Duitsland, tenzij dit op grond van een verdrag of EU-wetgeving is toegestaan.

Als een definitieve uitspraak van Nederland naar Duitsland ten uitvoer te leggen, het Europees recht is van toepassing. Het is de Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad van 29 mei 2000 inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken (Brussel I).

De verordening Brussel I regelt welke rechter binnen de Europese Unie bevoegd is om kennis te nemen von een tussen partijen gerezen geschil en regelt in aansluiting daarop de erkenning en tuitvoerlegging von een beslissing uit Nederlands.

Tenuitvoerlegging buitenlandse rechterlijke vonnissen makkelijker

Het doel van de nieuwe verordening is het de tenuitvoerlegging in andere lidstaten minder tijdrovend, efficiënter en goedkoper te maken. In Brussel I wordt het exequatur afgeschaft in januari 2015.

Afschaffing exequaturprocedure door de nieuwe EU-executieverordening Brussel I

Dit betekent dat iedere in Nederland gegeven beslissing zonder vorm van proces in Duitsland wordt erkend en daarbij, zonder voorafgaande verklaring van uitvoerbaarheid, tenuitvoer kan worden gelegd.

De tenuitvoerlegging von een besslissing uit Nederland dient op dezelfde manier te worden behandeld als een binnenlandse duits beslissing.

Voorwaarden voor de procedure

De nederlandse partij die een beslissing uit Nederland wenst ten uitvoer te leggen, zal voortaan bij het gerecht van Nederland een certificaat betreffende een beslissing in burgerlijk en handelszaken moeten verkrijgen.

Dit certificaat moet samen met een afschrift van de beslissing worden toegezonden aan de bevoegde uitvoeringsautoriteit van Duitsland.

Tenuitvoerlegging in Duitsland

De daaropvolgende executie wordt uitgevoerd volgens het Duitse recht.